bana bu kalbin kadar temiz sayfayı ayırdığın için teşekür ederim

boş bir defterin sayfalarına dokunmak ilham verir,

eski bir kitabı koklamakta...

okunmuş ve yerine kaldırılmış bir kitap..kütüphaneden çıkarılır, sayfaları şöyle bir çevrilirken arasından bir kağıt düşüverir. Telefon numarası olabilir, hatırlatma notu olabilir, belki de hep unutulan gmail adresinin şifresidir. Ama nedense hep akla olur olmadık şeyler getirir..Eskidir ya. Sonra hep yeni kalsın diye hissettirdikleri deftere yazılır. Defter o kadar sürprizilerle dolu değildir. yeri bellidir, amacı bellidir, hissettirdikleri gerçektir..bazen acı bazen tatlı gelir.

ve bir klişe -kimin ilkokul anılarında karşısına çıkmamıştır bu cümle : bana bu kalbin kadar temiz sayfayı ayırdığın için teşekkür ederim..