Bünye kandırmacası.

çoğu vakit psikolojik aslında. uykunun seni doyurmasına izin vermek ya da uykunun esiri olmak.
fiziksel patlamalar dışında, aslında bünye kendi kendini kandırıveriyor uyku konusunda.

çoğu konuda konsantrasyonum, insanların uyudugu anlarda doruk noktasına cıkıyor.
bulundugum ortamda yapayalnız olsam da saat geç olmadıgı için, çevrede yaşam oldugunu bildigimden, yapmam gerekeni yapamayıp uzaklara daldıgım oluyor.
oysa gecenin kör bir saati gibisi var mi?

bazi bazi ise uykunun vakti kaçtı mı, ani bir uyanma yaşarsın. oysa hiç uyumamışsındır.
bünye işte. sanki o bahsedilen 4 saatlik uyku uyunmuş gibi gözler fıldır fıldır. beyin açık. dersin ki evet bu beden kendini, uyudu sandı. zihnim ondan açıldı, şov yapıyor.

seviyorum onları. gerçi şuan uyku esirligi yaşar durumda olsam da.. bu özel anların degerini bilmekteyim.