Mutluyum

Saat calmadan uyandıgımda, son günlerde sık düşündüğüm birinden haber alınca,


Kardeşlerimin bana dediği güzel bir histe, kulaklarını kompleks etmiş sevdigğim bir kızın ilk defa sacını toplagını gördüğümde, ofiste tam 5.kat camına martı konup içeri baktığında, sabah kendimi küçük şeylerden mutlu hissederken, blogta konunun aslında bu oldugunu görmekte, dün kahve almaya giderken, alkent sitesinin tam ardında batmakta olan güneşin güneşin kırmızısı mı bu diye hızlıca yürüyüp devleşmiş kıpkırkızı batmakta olan güneşi gördüğümde, konuşmadan göz göze geldiğim duygularımdan bahsetmediğim, 3 yasında ki bir erkek çoçuğa benzeyen erkeği, tesadüfi,karşımda gördüğümde çok mutlu oluyorum.Telefonda efendim diyişi de mutlu ediyor.  Küçük anlar birleşimidir hayatımız, kabul etsek te etmesekte