12 Nisan 2010 Pazartesi

Mistik Sesler

İnsan köklerine her dokunduğunda, sihirin en özüne dokunmuş gibi oluyor. Her Antep
seyahati bana bir kere daha köklerimi ve ruhumun derinliklerindeki sihiri hatırlatıyor. Sihirli değnek tam yüreğime hatta kuyruk sokumumdan beni Avatar kılığındaki kuyruklu kimliğime bağlıyor. Aile albümlerine, bakırcılar çarşısındaki çekiç seslerine dalıp, herşeyi sis perdesinden görebilmenin tadını özleyip hep bir gidip, bakasım var o pencereden içeri.

Antep'teki mistik sesler, sihirli değnek gibi bu haftasonu dokundu kalbime. Hayata bakışımı yumuşattı sanki...

Kocamı algılayışıma keyif kattı, kadınlığımı hissettirdi, yumuşak bir bakışla bakıldığında hayatın ne kadar da kolay algılandığını hatırlattı.
Köklerime, geleneklerime, kendime, rüyamdaki Dantela karakterine güzelce bakmak için daha sık gitmeli Antep'e, çekiç seslerine, yayvan "eee"leri duymaya ve Türkmen şivesine bir gevşeme katan Antep ağzına daha yakın olup, yaşama sihirli değnekle dokunulduğunu hissedebilmek için.

1 yorum:

3yedi75 dedi ki...

duydum o sesleri, gittim akabinde carsıya, antep'in yeri ve bana degdirdiği sihirli degnek özeldir.